اردشیر ارجمند! شرم بر تو که هنوز وعده انتخابات در قانون اساسی جمهوری اسلامی را میدهی...

جناب ارجمند! به نمایندگی -خود خوانده- از جنبش مردم ایران در یک کمیسیون پارلمانی اروپا صحبت می کنی و تنها سخنت، بغض های فروخورده شخصی است! در مجمع ای  مهم هستی ولی با همان ظاهر نامناسب، بجای منتقل کردن خواست مردم، خط قرمز می کشی و خودی -ناخودی می کنی مبادا که آنان در خیال خام (!) اتحاد یکپارچه اپوزیسیون افتند. چه شرم که خارجی را قاضی شرح حال اپوزیسیون ایران می دانی!

خود خوانده از جانب ملتی سخن می گویی که مبارزات مردم ایران در چارچوب قوانین اساسی و البته حفظ نظام است (منبع +). به چه حقی؟ چه کسی تو را در آن جایگاه گزارده است که زیر پرچم جمهوری اسلامی بنشینی و هنوز از انتخابات آزاد خیالی در جمهوری اسلامی سخن پراکنی؟ همان تو و دوستان امید بر باد ده ات بودند که فتیله جنبش سبز را پایین کشیدند و خونهای برزمین ریخته را تباه کردند. آن زمان که می شد به خواست حداکثری مردم در کف خیابان (که تغیر رژیم بود) رسید، با خیال خوش در ینگه دنیا نشسته بودی و از فرآیند های لازم برای رساندن اعتراضات مردم به گوش مسوولان سخن راندی.

شرم بر تو باد!