می گویند که چند ماه در اعتصاب غذاست، از آن سو می شنویم که چنین کاری از بشر ناممکن است ولی آیا این احتمال می رود که در بازه های زمانی، با سرم غذایی یا خوراندن اجباری غذا و دارو سر پا مانده باشد؟! از سوی دیگر پس از اعتصاب غذای قبلی و آزادی اش، به کوهنوردی می رفت و سرحال نشان می داد! خود می گوید که حافظ نظام است و بجز اصلاحاتی جزیی خواسته ای ندارد! خواسته هایش در پی اعتصاب غذا مشخص نیست و البته فرزند یکی از متحجر ترین و ضد ایرانی ترین رجل نظام است. کارنامه اش از "هویت" مخدوش مانده ولی می گویند که به دنبال آزادی بیان و احقاق حقوق انسانی شهروندان (به زعم خود) است.
و اما من؛
نه فقط از عقاید و آرای امثال خزعلی که از ظاهر آنان هم بی زارم که مرا به یاد هزاران خاطره تلخ از وطن می اندازد. اطمینانی به او و آنان ندارم و به هر چه می گویند با تردید نگاه می کنم؛
ولی
او را محکوم نمی کنم که در جایگاه قضاوت نیستم،
آرزوی جانش ندارم، آرزوی زجرش ندارم که در آن صورت من هم از قماش زندانبانان می بودم .
به او، هدفش، سخنش و پیامش به شک و تردید می نگرم ولی از حقوق انسانی اش - به عنوان یک شهروند ایرانی در بند- حمایت می کنم.
ما باید سعی کنیم از ظاهر افراد بیزار نباشیم حتی از خود افراد نیز بیزار نباشیم.
پاسخحذفزشتی و زیبایی انسانها را با اعمالشان بسنجیم و نه از ظاهرشان.
به هیچ کس به شکل کاملا سیاه و یا کاملا سفید ننگریم انسانها همگی خاکستری هستند و هیچ کس همیشه و پیوسته خوب و یا دائما بد نیست... به انسانها اجازه بدهیم با گذشت زمان در افکار خود تجدید نظر کنند و رفتار و آراء خویش را اصلاح کنند تا بدینوسیله جامعه پویا و رو به رشد گشته و ریشه تعصب و تحجر خشکانده شود.
سخن آخر اینکه به هیچ کس تنها بواسطه نسبش و آراء پدران و مادرانش نظر مثبت و یا منفی پیدا نکنیم و همیشه افراد را با نطرات و رفتار خودشان بسنجیم.
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
پاسخحذفداریوش خان با درود،
پاسخحذفخیلی زیبا نوشتین. از سبک جدیدتون خیلی لذت می‌برم. کوتاه و مفید.
با احترام
ب