سال ۷۶ برای نخستین بار در جمهوری اسلامی رای دادم،،منم شیفتهٔ خاتمی شدم و امید هایم را در او دیدم و به حمایت از “سید مظلوم” رفتم،،،اندکی پس از پیروزی او نگذشته بود که دلسرد شدم و آن هنگامی بود که عکس وزرای پیشنهادی خاتمی به مجلس را در روزنامه دیدم; آدمیانی زشت و بد هیبت )که خدا همه را زیبا آفریده ولی زشت خویی شان سبب زشتی صورت شان بود( و در عمل هم دیدیم که تفاوتی با وزرای دوران هاشمی رفسنجانی نداشتند و اکثرشان هم عزیز کرده ولی فقیه بودند.
خاتمی به اجرای کفِ وعده های خود با ملت هم نرسید و زمان گرانبها را هدر داد و هدر داد و هشت سال از عمرمان کم نیست! البته برای نظام مقدس! جمهوری اسلامی خوب بود که رای بیست و دو ملیونی را به حساب خودش گذاشت و از او بهره برد تا پایه های خود را محکم و محکم تر کند.
مردمانی که از جمهوری اسلامی بیزار بودند و شکلی دیگر از زندگی را دوست می‌داشتند و به امید “تغییر” رای خود را به سید دادند و فراموش کرده بودند او فرزند انقلاب است و پس از همه نا ملایماتی ها که به خود او هم روا شد، باز نگرانی اصلی اش اسلام و انقلاب و امام است و نه ملتی که برایش فرش قرمز انداخت و دل‌ِ امید به او بست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
تمام نظرات را می‌‌خوانم و اگر سخن تازه‌ای باشد، پاسخ می‌‌دهم. تنها خط قرمز "خورشید نشان"، ناسزا گویی و آوردن واژگان توهین آمیز است که با پوزش بسیار، حذف می‌‌شوند; و بجز آن، پذیرای هر اندیشهٔ مخالفی هستم. از خوانندگان گرامی خواهش می‌‌کنم که از باز کردن "لینک" هایی که در بخش گفتمان و بوسیلهٔ کاربران ناشناس گذشته شده است خود داری کنند که برخی از آنها مشکوک به آلودگی "تروجان" و "بد افزار" هستند!