آقای بنی‌ صدر! این حق نسل های جوان امروز است که از شما پاسخگویی بخواهند...

آقای بنی‌ صدر! می‌‌بینیم که امروز بسیار فعال تر از گذشته شده اید و به ضعم خود می‌‌کوشید که برای آزادی ایران قدمی‌ بردارید. در این ۲-۳ سال اخیر و پس از دزدی بزرگ انتخاباتی ۸۸، شاهد حمایت شما از جنبش آزادی خواهی‌ مردم ایران بودیم و هستیم و این قابل قدردانی است. گرچه تمام اینها سبب نمی‌‌شود که شما را مورد پرسش قرار ندهیم و بازخواست نکنیم.

این حق نسل جدید ایران است که از شما بپرسند و بیشتر بدانند که بسیاری‌شان در سنی‌ نیستند که گفتارها و عملکرد تان را در دوران ریاست جمهوری به یاد آورند.

این حقیقت است که بسیاری از همین نسل‌های جدید از مرحوم شاپور بختیار به نیکی‌ یاد می‌‌کنند که آینده را می‌‌دید و می‌‌گفت: "دیکتاتور نعلین صد بار بد تر است از دیکتاتوری چکمه". هم او بود که می‌‌خواست چون "واتیکانی" در قم بسازد و با احترام ملایان شیعه را روانه آنجا کند ولی مردمی که احساساتی‌ شده بودند و در "ماه" رویا یشان را می‌‌دیدند، "مرغ طوفان" را سر بریدند! 

هم او بود که جنگ شما و آیت الله خمینی را نبرد بر سر قدرت می‌‌دانست که شما همان عقاید قهقرایی رهبر انقلاب را داشتید و ولی‌ تنها با اضافه کردن رنگ و لعابی برای عرضه کردنش.

هم او بود که از شما به عنوان یک عضو شورا انقلاب، از مسوولیت تان در مورد کشتار‌ها و اعدام‌ها و شکنجه‌های ابتدای انقلاب پرسش کرد که نمی‌‌توانستید بی‌ خبر باشید. او بود که از شما خرده می‌‌گرفت که گفته بودید که "هرچه امام بگوید من می‌‌پذیرم" و "برای من ایرانی‌ بودن بدون اسلام بی‌ معنا است". بختیار بود که از قول شما نوشت که گفته بودید "ربح با اسلام مغایر است" و تاکید کرد که به عنوان عضو شورای انقلاب، مسوول انتخاب خلخالی قاتل بودید. (از کتاب یکرنگی به قلم شاپور بختیار) 

 

آقای بنی‌ صدر! این حق نسل جدید ایران است که پاسخ‌های شما را در این مورد بشنود که بتواند بین سخن شما و مرحوم بختیار قضاوت کند. گرچه شما شاید راهکار را در پاک کردن صورت مساله یافتید و توپ را به زمین بختیار انداختید که ایشان در آغاز جنگ ایران و عراق نقش داشته اند (گرچه مدرک و سندی جدی هم ارایه ندادید)! گفتید که شاهپور بختیار "بی‌ اطلاع همه" به این پست رسید و "اعتبار و حیثیت جبهه ملی‌ و خط مصدق را از بین برد"! 

شاید به نظر ایشان غلتیدن در دامن "ارتجاع سیاه" حیثیت بخشی به جبهه مصدق بوده باشد. مشخص نیست که پذیرش مسوولیت نخست وزیری در آن شرایط حساس ایران و تلاش برای نابود نشدن هر آنچه با انقلاب نابود شد و هدر نرفتن جان هر آنکس که با رفتن "دیو" و آمدن "فرشته"(!) کشته شد، چه خیانتی می‌‌توانست باشد که نخستین رییس جمهوری اسلامی را چنین آزرده دل‌ کرده است. شما البته نگفتید که در همان جلسه جبهه ملی‌ که سخن انتصاب بختیار را شنیدید، به این دلیل که امثال سنجابی‌ها (از پابوسان آقای خمینی در مهرآباد) به آن منصب نرسیده بودند حکم به اخراج دوست و همکار خود دادند.  خبر اخراج از حزب که (آیت الله بی‌ بی‌ سی‌) دقایقی از آن نگذشته و تأیید نشده منتشرش کرد.

بختیار را تهمت به خیالبافی می‌ زنید و اینکه تصور می‌‌کرد که: "از او کاری ساخته است که از بقیه نیست" و البته اشاره‌ا‌ی نمی‌‌کنید که همان روزهایی که  به زیر درخت سیب می‌‌نشستید و دوشادوش دکتر یزدی، انقلاب را تبلیغ و ترجمه غلط از سخنان آقای خمینی می‌‌کردید و عوام فریبی، بختیار آینده را می‌‌دید و هشدارمی‌‌ داد.

استاد عزیز! این حق نسل جدید است که از شما بپرسد که چرا هنوز نام نشریه شما "انقلاب اسلامی" است؟ آیا هنوز به دنبال اندیشه‌های انقلابی و اسلامی هستید؟ این پرسش یکی‌ چون من است که اگر شما نظامی "لاییک" را برای ایران می‌‌پسندید، چرا هنوز برای استدلال‌های خود "فَکت"‌های اسلامی و قرآنی می‌‌آورید؟ 

آقای بنی‌ صدر! امروز کسانی‌ چون رضا پهلوی بی‌ پرده و در دنیای مجازی چون بالاترین به پرسش‌ها پاسخ می‌‌دهند و روشنگری می‌‌کنند. این بار ولی‌ نوبت شما است بدون مدافعان همیشگی‌ خود، موضع نهایی تان را روشن و ختم غائله کنید.