دیگر به شنیدن خبرِهای به زندان رفتن و شکنجه شدن از ایران عادت کرده
ایم. این بار، خبر مجازات برای یازده معلم و کارگری است که گردهم ایی کوچک
اعتراضی برای احقاق حق خود در اردیبهشت ماه سال جاری ترتیب داده بودند.
دستاویز رژیم ولی برای ایشان، نصب و بالا بردن پرچم "شیر و خورشید" و پخش
دعوتنامه برای گرد همایی است. جدا از بحث حقوقی آن (که در وبسایت محمد مصطفایی بحث شده است)، صرف عنوان کردن از پرچم شیر و خورشید جالب توجه
است.
تلخ است که ببینیم نشان شیر و خورشید در ایران و با تمام خطرهایش
بالا میرود و ولی در دنیای آزاد و خارج از کشور، خود ایرانیان محدودیت
ایجاد میکنند و پرچم بی نشان بالا میبرند.
پرچم شیر و خورشید نماد ملی و تاریخی ایران است که متأسفانه مورد بیمهری برخی هممیهنان واقع شده است. قصدم بحث در مورد نشان باستانی شیر و خورشید و تاریخچهٔ آن نیست که صدها مقاله و نوشته در مورد آن موجود است و ولی بسیاری به غلط
آن را نمادی سلطنت طلبانه میدانند. سخن این است که پرچم، موردی حیاتی و لازم
در متحد کردن ایرانیان است که نه هر رنگی میتواند ما را از هر سلیقه و اندیشهای گرد هم آورد و نه هیچ حزب و
گروهی!
شاید بشود ایران را تنها مملکتی دانست که مردمش، تاریخچه پرچم خود را نمیدانند و به
آن بی مهری می ورزند. میپندارم که اتفاقا اکنون زمان
مبارزه برای برپا داشتن پرچم سه رنگ شیر و خورشید نشان است.
این روزها نوید این را میشنویم که ایرانیان فارغ از اندیشههای
سیاسی، به دنبال یکپارچگی و متحد شدن اند و امیدواریم که بتوان کینههای
قدیمی و دشمنیها را فراموش کرد که هدف "ایران" و رسیدن به یک جامعه مردمسلار است. این هم آرزوی من است
که روزی را ببینیم که ایرانیان بر سر پرچمِ شیر و خوشید هم به تفاهم رسیده
اند و آن را پاس میدارند.
"لحاظ کردن" هم ترکیب واقعا زیبایی است!!! بیشتر از هرچیزی زبان فارسی از انقلاب آسیب دیده است! زبان کیهان شریعتمدار وحوزوی جای زبان شیرین را گرفته است!
پاسخحذفترکیب، واقعا،حوزوی ،انقلاب، فارسی (بجای پارسی)... اینها خیلی واژگان پارسی هستند ؟!
حذف