از خروج سفیانی و الاغ دجّال و جن و پری تا ۲۰۰،۰۰۰ کار آموز مهدویّت!

مناظره‌ای حوزوی در نقد  مستند جنجالی "ظهور بسیار نزدیک است"  را می‌‌دیدم که  به نقدش نشسته بودند. به این بچه طلبه‌ها (به قول خودشان) نگاه می‌‌کردم که مجیز ارباب قدرت را می‌‌گفتند و با افسانه سرایی و بی‌ شرمانه دروغ گویی, هیزم به تنور دکان دین فروشی‌ دروغ و ریا می‌‌ریختند. آخوندی که تنها وظیفه‌اش تذهیب اخلاق جامعه و پرداختن به امور مذهبی‌ مردم می‌‌تواند باشد (اگر اصلا احتیاجی به او باشد!) امروز وکیل و وزیر شده است  و نا اهلش دستور زندان و شکنجه و ارعاب و سرکوب می‌‌دهد و هر آنچه از نا هنجار و مذموم است نمانده که نکرده باشند! جدیداً هم که با آن درسی‌ که خوانده اند (که به هیچ کار دنیای ملت نمی‌‌آید!) خود را دکتر و فوق لیسانس و لیسانسه می‌‌خوانند و البته فخر می‌‌فروشند و همدیگر را با القاب دور و دراز "جناب حجت الاسلام والمسلمین دکتر حاج فلان" و "مدّ ظله العالی" خطاب می‌‌کنند!

چند نکته از دیدن این مناظره به ذهنم آمد:

۱- جامعهٔ ایران به اندازه‌ای بسته و اختناق آنچنان شده است که برای انتقادی کوچک در یک بحث درون حوزوی و بین خودیان نظام هم، مجبورند مقدمه‌ای در مدح ولی‌ فقیه و سران نظام بگویند و به مراتب, ارادت خود را به نظام نشان دهند و ذوب ولایی خود را به رخ بکشند تا مبادا با آنان چنان کنند که کافر! نکرد. گرچه همین پا بوسی و مدح و ثنا هم اثر بخش نیست و ذوب شدگان ولی‌ فقیه چیزی نمانده بود که به سمت ناطق  یورش برند! خب می‌‌شود حساب ناخودیان را کرد که اگرخدای ناکرده شبهه‌ای به آستان ولایت بیاندازند حسابشان با کرام الکاتبین است! 

۲- اینان که خود را دیگر نه مرد خدا و بلکه سرباز آقا امام زمان! می‌‌نامند، صحبت از ۲۰۰،۰۰۰ کار آموز دورهٔ مهدویت و در تمام استان‌های کشور و ۱۳ مجلهٔ تخصصی و دانشگاه مجازی مربوط به این تفکر می‌‌کنند؛ ببینید چه میزان ثروت و بالاتر از آن سرمایه‌های انسانی‌ این مملکت هر ساله به داستان سرایی‌ها و جعلیات افسانه‌ای هدر می‌‌شود (که به قول سخنران, بیش از ۲۰۰۰ روایت و داستان در این زمینه آمده است!).

عقیدهٔ آمدن منجی پیام آور صلح و دوستی‌ به صور مختلف در اکثر ادیان بزرگ جهان وجود داشته و دارد و حتی در خود مذهب شیعه هم اتفاق نظری نیست و شش از ۱۲ امامان شیعی (بعلاوه محمد حنفی فرزند علی‌ ابن ابیطالب) نامزد مهدویت بوده اند (و بوجود آمدن فرقه های کیسانیّه، زیدّیه، باقریّه،ناووسیه، اسماعیلیّه، محمدیّه و واقفیّه در دل شیعه). جالب است که در ادیان دیگر با آمدن منجی موعود به یکبار صلح و صفا در جهان هستی‌ برقرار می‌‌شود ولی‌ ذهن بیمار ملّایان رافضی چنان ساخته است که به آمدن مهدی, نه از دهِ جمعیت جهان کشته می‌‌شود و حمام خونی به به راه می‌‌افتاد که کس ندیده است و البته تمام این خون ریزی‌ها برای رضای خدا و خشنودی اوست!

ایرادی به یهودی، مسیحی‌، زرتشتی، بودایی، هندو و هر دین و آیین دیگر که چنین پنداری (چه درست و چه به غلط) دارد نیست و البته هر کسی‌ در انتخاب و پذیرش دین و آیینش آزاد است (ومگر نیستند هندویانی که آلت تناسلی‌ و گاو می پرستند؟) ولی‌ در کدام مذهبی مانند شیعهٔ خودمان چنین وقت و انرژی و زمان و سرمایه‌ای صرف می‌‌شود؟ یا کدام دولتمردی، در سازمان ملل سخن از منجی دین خود می‌ کند و در کنار خود صندلی‌ خالی‌‌اش را می‌‌گذارد و یا تدارک مقدمات ظهورش را می‌‌بینند؟

۳- نقد و گلهٔ بنیاد مهدوییت به ایده‌های خرافی و پوچ و داستان سرایی وهم آلود مستند نبود که تنها ایرادشان" شعیب بن صالح" دانستن احمدی نژاد است و البته آقای خامنه‌ای هم به گمانشان می‌‌تواند سید خراسانی باشد. چرا که نه؟! انگار بر سر امام زمانشان هم دعوا دارند و هر یک می‌‌خواهد آن را به سمتش ببرد و خود را به او منصوب کند و مگر چندین مدعی امام زمانی‌ یا رابطه با مهدی موعود را خودشان به دار نزدند؟ ولی‌ خود هر یاوه و مغلطه‌ای را می‌‌پردازند و به خود نسبت می‌‌دهند و البته مصون اند!

۴- فرمودند که سردار حسن فیروز آبادی (بزرگ ارتش دار ایران و دامپزشک سابق!) و سردار رحیم صفوی (فرمانده سابق سپاه پاسداران) هم جزو هیأت امنای این مرکز هستند. با توجه به اینکه مرجع اصلی‌ بحث سخنرانان بنیاد مهدویّت، علامه! محمد باقر مجلسی و کتاب مستطاب‌شان "بحار الانوار" بود این پرسش برای من پیش آمد که آیا این دو سردار ارتشی و دیگران (که به طور حتم بسیاری‌شان پست‌های بالای  نظام را هم اشغال کردند)؛ سخنان ملّا باقر مجلسی را پذیرفته اند یا خیر؟ (که گلچینی کوتاه از آن درپیوست این نوشته آمده است). و اگر این یاوه ها را عاقلانه نمی‌دانند, چطور به شخصی بیمار که چنین تراوشات ذهنی‌ داشته است رجوع می‌‌کنند و مبنای فکریشان را بر اساس او استوارمی‌ سازند؟!

گله به انسان هایی نیست که از سر ناامیدی و ستم دیدگی و بیداد, ظهور یک مصلح و منجی جهانی‌ را تصور کنند و برای رهایی از تباهی و ظلم و ستم این جهان و به امید زندگی‌ بهتر,در جستجوی نیرویی غیبی باشند ولی‌ این ملایان خداناشناس شیعی هستند که نسل پس از نسل، مردم ساده دل و خوش باور را فریب دادند و می‌‌دهند تا دکان دین فروشی‌ خود را پر رونق نگاه دارند. 

گوشه‌ای از مستند  "ظهور بسیار نزدیک است"

نقد  مستند در حوزه

پیوست-

- قطره‌ای از بهشت در ابری قرار داده شد و آن قطره  در میوه‌ای از میوه‌های بهشتی‌ می‌‌چکد و حسن عسگری آن را خورده و نطفهٔ مهدی موعود بسته می‌‌شود. -زمانی‌ که جنین ۴۰ روزه شد سخن مردم را می‌‌شنید و چون چهار ماهه شد بر روی بازویش، آیهٔ ۱۱۵ سورهٔ انعام نقش بسته شد. - مرغی (روح القدوس)، نوزاد را بر می‌دارد و به امر حسن عسگری ۴۰ روز از آن مراقبت می‌‌کند. - در هنگام ظهور، امام یاران خود از طایفه جنّ  را گسیل می‌‌دارد. -زمین، سفیانی و تمام سربازانش را می‌‌بلعد و چون یکی‌ از سربازانش از فرشته‌ای سیلی‌ می‌خورد صورتش به پشتش می‌‌چسبد و چون امام بر او دستی‌ می‌‌کشد به حالت عادی خود در می‌‌آید. - از نشانهای ظهور، شورش بردگان! بر ضدّ اربابان و شیوع بواسیر،سکته و جذام است و طلوع خورشید از مغرب و ایجاد شکاف در نهر فرات. - به هنگام ظهور خداوند به پرندگان فرمان می‌‌دهد که گوشت جوانان طایفه بنی‌ امیه و بنی عباس را بخورند!! -مردگان از قبر بیرون می‌‌آیند و با مردم زنده حشر و نشر می‌‌کنند. - یکی‌ از نشانه‌های ظهور دجّال است که مادری یهودی! دارد و یک چشم است و چشم دیگرش در پیشانیست و در پیشانیش نوشته شده :"کافر". دجّال در دریاها می‌‌رود و جلویش کوهی از دود است. - خر دجّال....(بیش از این زمان خود را صرف باز نویسی چنین خزعبلاتی از ملّا باقر مجلسی نمی‌‌کنم!)

لینک نوشته در سایت بالاترین