این افتخار کمی برای ایران و ایرانی نیست که ۲۵۰۰ ساله پیش کوروش بزرگ برای بار نخست در جهان فرمان آزادی مذاهب را صادر کرد. کوروش یکتاپرست در احترام به مردم بابل به دیدن معبد مردوک - خدای شهر- رفت و سر تعظیم خم کرد و گفت "... اکنون در کشور من پانزده دین وجود دارد و هر گروه از مردم یک دین را می پرستند و من همهٔ آنها را به یک چشم نگاه میکنم و برای هیچ یک از آنها از لحاظ مذهبی قایل به رجحان نیستم". (۱)
در وب سایت پرطرفدار جناب دکتر خزعلی می خواندم که آیت و نشانهٔ خداوندگار در زمین- وحید خراسانی- و بقول نویسنده "نهنگ خراسان" آواز مخالفت سر دادند و نویسنده اظهار شعف کرده بودند از بگوش رسیدن نفسهای نهنگ که لرزه بر اندام سگ ماهی‌‌ها و گربه ماهی‌‌ها انداخته است.
جدا از اینکه چرا حضرات آیات عظام در دو ساله گذشته (و پیش از آن) اعتراضی به خون به ناحق بر زمین ریختهٔ ندا و ندا‌ها وشکنجه و تجاوز نکردند، جالب به دانستن است که اعتراض جناب نهنگ به دولت تنها در رابطه با افزایش تبلیغات ضالهٔ! مسیحیت و گمراه کردن جوانان مسلمون بوده است. و جالب تر این که گروهی از هم میهنان هم از خواب بیدار شدن نهنگ خراسان و به گفته خودشون ""همراه شدن معظم له با مردم" را به فال نیک گرفتند در حالی که به عمق سخنان ضدّ بشری آیت‌الله بی توجه هستند.
به امید روزی که نامی از دین و عقیده خاصی در هیچ منشوری (از هر رنگش) برده نشود و دین رسمی در قانون اساسی نوین ایران تعریف نگردد. و آیا جز این است که یک بی‌خدا به همان اندازه سهمی از وطن دارد که یک شیعهٔ جعفری اثنی عشری؟
* کاریکاتور از رادیوزمانه
۱-سرزمین جاوید تالیف ذبیح الله منصوری
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
پاسخحذفKhamenei-e maloon?
پاسخحذف