خوردن ممنوع، آشامیدن ممنوع، شنا ممنوع و خندیدن و شادی هم

دریاچه ارومیه و طشک در حال خشک شدن اند و بختگان و مهارلو و پریشان هم که شدند. خروش زاینده رود به پایان رسید و تالاب انزلی در حال تبدیل به مردابی بی‌ جان است.  هنوز هم ایران در استفاده از آب هیرمند محروم است و "زورش" به افغانستان نمی‌‌رسد. سهم ایران از دریای مازندران (کاسپین) در قرارداد‌های ترکمانچای وگلستانِ  دولت مهرورز احمدی نژاد به باد رفت و چه سرزنشی بشویم از نسل‌های آینده مان. در خلیج فارس هم جمهوری اسلامی قدرت عرض اندامی ندارد و امارات به آبهای ایران تجاوز می‌‌کند، سکوی استخراج گاز می‌‌زند و البته جزایر ما را طلب می‌‌کند. مناقشه بر سر اروند رود (شط العراب) هنوز هم است و همچنین با غفلت ایران از ساحل سازی در سمت خودی، آب رودخانه در زمین ایران پیشروی کرده است که سبب تغییر در خط مرزی تالوگ به ضرر ایران شده است.

تمام این‌ها است و در این میان خبر رسیده است که "استفاده از آب دریا برای شنا به دلیل تظاهر به روزه خواری و ترک واجبات، تا بعد از ماه مبارک رمضان ممنوع است و دولت مانع می شود".همان دریایی که می‌‌توانست میلیارد‌ها دلار از جذب توریست به کشور آورد و هر ساله هم هزاران ایرانی‌ را به ترکیه و دبی و مالزی نکشاند! و حالا نگرانند که سر کسی‌ کامل به زیر آب نرود که عرش به زمین می‌‌آید و روزه‌اش باطل می‌‌شود و این تظاهر به روزه خواری است!

آبخوری‌ شهرها را می‌‌بندند و ورود به دریا را ممنوع می‌‌کنند. همان دریایی که در قانون اساسی‌ خودشان جزو دارایی‌های عمومی است و نمی‌‌شود شهروندی را از استفاده از آن محروم کرد. گرچه واژه قانون لوث شده است و وقتی‌ کسی‌ را به جرم خوردن و آشامیدن می‌‌توان جریمه کنند و آزار دهند، لابد می‌‌شود او را از پا گذشتن به آب دریا هم منع کرد!

لینک نوشته در سایت بالاترین