هرچند نبینی تو ولی ملت ایران ..شیریست که بر پرچم خورشید نشان است

۱۳۹۰ شهریور ۹, چهارشنبه

مجلسی که به "ایران" نیاندیشد را امیدی نیست!


نمایندهٔ شهر‌های سنّی نشین در مجلس شورای اسلامی در اعتراض به ممنوعیت برگزاری نماز فطر اهل سنت به رییس جمهوری نامه می‌‌نویسد. نمایندهٔ آذری زبان مجلس ایران از هیات رئیسه مجلس خواستار پیگیری و حل مشکل دریاچه ارومیه شدند. نماینده زرتشتی‌ها در مجلس به سخنان جنتی در نماز جمعه تهران اعتراض می‌‌کند که غیر مسلمین را حیوان خواند. بدنبال اظهارات جنجال برانگیز منصور ارضی، مداح حکومتی و هوادار رهبر جمهوری اسلامی در ارتباط با اسفندیار رحیم مشایی و "یهود امت" خواندن وی، نماینده کلیمیان در مجلس این سخنان وی را توهین دانست و اعتراض کرد. 

نمایندگان اصول گرا سرگرم جریان به قول خودشان "فتنه" و انحرافی هستند و درگیر مسایل خودشان و خدمت برای ارباب قدرت. نمایندگان اصلاح طلب پیگیر سرنوشت زندانیان خودند و دغدغه شان مصیبت‌های مربوط به همان طیف خاص است.  نمایندهٔ ارمنی‌ها هم که یا تنها سرگرم رتق و فتق امور همکیشان خود است و یا اگر فرصتی برای حرف زدن در مجلس بدندش به جریانات اختلاف برانگیز جنگ‌های بین ترکها و ارامنه می‌‌پردازد!

نه! به این مجلس امیدی نیست و بهتر است سرگرم جر و بحث برای ممنوعیت چرخاندن سگ و گربه یا شنا در ماهِ رمضان باشند! هر کدامشان سازِ خود می‌‌زنند و انگار نه انگار که ایرانی‌ است و مدافع تمام مردمانش هستند. بین خود هم اتفاق نظری در دفاع از مصالح ملک و ملت ندارند و چه افسوس که ببینیم تنها ۲۲ نمایندهٔ آذری زبان لب به اعتراض به چرایی نابودی دریاچه ارومیه باز کنند و آیا آن نمایندهٔ کلیمی یا سنی، زرتشتی و یا اصلاح طلب ما ایرانی‌ نیستند؟! چرا آن نمایندهٔ اصلاح طلب ما نباید احساس تکلیف کند که از حق هموطن زرتشتی تا مسیحی‌ خود دفاع نماید؟

در ۹ سپتامبر ۱۹۰۶، مظفر این شاه قاجار به زیر فشار انقلابی‌ مردم ناچار از اعلام انتخابات مجلس شد. انتخاباتی که بر اساس سیستم "Curia" انجام گرفت و هر نماینده مربوط به طیفی خاص بود; یا شاهزاده قجری و آخوند و فئودال و یا بازرگان و مالک و کشاورز و صنعتگر. امروز هم انگار پس از صد سال بشکلی دیگر "کوریا" است و حتی ذره ای نمی‌‌توان امید به چنین مجلسی بست که به ایران بیاندیشد و تنها آن است که اهمیت دارد!

لینک نوشته در وبسایت بالاترین

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

تمام نظرات را می‌‌خوانم و اگر سخن تازه‌ای باشد، پاسخ می‌‌دهم. تنها خط قرمز "خورشید نشان"، ناسزا گویی و آوردن واژگان توهین آمیز است که با پوزش بسیار، حذف می‌‌شوند; و بجز آن، پذیرای هر اندیشهٔ مخالفی هستم. از خوانندگان گرامی‌ خواهش می‌‌کنم که از باز کردن "لینک" هایی که در بخش گفتمان‌ و بوسیلهٔ کاربران ناشناس گذشته شده است خود داری کنند که برخی‌ از آنها مشکوک به آلودگی "تروجان" و "بد افزار" هستند!